Jak można się było spodziewać, polityka antyinflacyjna niezbyt przypadła do gustu obywatelom „kraju tanga”. Nauczeni socjalną polityką rozdawnictwa nie zwykli oni się ograniczać, zatem sytuacja ta jest skomplikowana dla każdego. Przyprawia ona o zawrót głowy nie tylko władze, ale również ekonomistów, którzy wskazują Argentynę jako synonim porażki gospodarczej. Stwierdzenie to, choć przykre, jest niestety trafne, a oliwy do ognia dolewa fakt, że w 2021 r. kraj ten został oficjalnie sklasyfikowany jako demokracja wadliwa. Niestety, póki nie uda się rozwiązać problemów wewnętrznych takich jak korupcja czy upolitycznienie sądownictwa ciężko wierzyć, że gospodarka Argentyny wstanie z kolan. Abstrahując jednak na chwilę od samych negatywnych aspektów gospodarki drugiego największego państwa w Ameryce Południowej skupmy się na pozytywach rozpalających ogień nadziei w mieszkańcach tego kraju. Przede wszystkim na tle pozostałych krajów Ameryki Łacińskiej Argentyna wypada zadziwiająco dobrze jako kraj z potencjałem na lidera tego rejonu. Wskaźnik PKB stawiający ten kraj w gronie 30 największych gospodarek świata, bogactwo złóż surowców naturalnych, niemal 46 mln mieszkańców czy powierzchnia państwa wynosząca 2,8 mln km2. Dodatkowo współpraca z najmocniejszymi regionalnie państwami, czyli Chile i Brazylią, może okazać się pomocna. Te dwa kraje jako jedyne plasowane są wyżej od Argentyny w rankingu państw Ameryki Południowej wg PKB. Brazylia – wg PKB nominalnego, Chile zaś wg PKB per capita. Niemniej jednak fakt, że Argentyna tonąca w problemach i znajdująca się od lat w recesji jest jednym z najistotniejszych państw tej części świata obnaża słabość tego kontynentu.