Stop Loss. Take Profit

Czy czeka nas kolejny kryzys finansowy?

UBS przejmuje Credit Suisse
UBS Group — po kilkudniowych negocjacjach — zgodził się kupić Credit Suisse w historycznym porozumieniu. Uzgodniona cena za akcję jest o 99% niższa od szczytowego poziomu wyceny Credit Suisse z 2007 roku. Szwajcarski Bank Narodowy zaoferował 100 mld franków na wsparcie płynności UBS, a tamtejszy rząd udzielił gwarancji w wysokości 9 mld franków na ewentualne straty związane z przejętymi aktywami. Przejęcie 166-letniego banku oznacza historyczne wydarzenie dla kraju i światowych rynków finansowych. W jego wyniku UBS będzie kontrolował prawie jedną trzecią szwajcarskiego rynku bankowego, co rodzi obawy dotyczące zbyt wysokiej koncentracji rynku.

Rosnąca różnica w wartości rynkowej pomiędzy UBS, a Credit Suisse na przestrzeni lat, źródło: Bloomberg

Czy osiągnęliśmy moment Minsky’ego?

Moment Minsky’ego to określenie punktu, w którym sytuacja na rynkach finansowych jest na tyle niestabilna, że bez zdecydowanej, globalnej interwencji rządów dojdzie do załamania na rynku banków. Termin ten wywodzi się z prac Hymana Minsky’ego, amerykańskiego ekonomisty, który specjalizował się w badaniu wpływu nadmiernego zadłużenia na rynki finansowe. Aktualna sytuacja gospodarcza stawia teorię Minsky’ego w centrum uwagi, co wiąże się z ostrzeżeniami ze strony Międzynarodowego Funduszu Walutowego i innych instytucji. Moment Minsky’ego występuje w końcowym etapie długotrwałego prosperity gospodarczego, które zachęca inwestorów do podejmowania ryzykownych działań. Flagowym przykładem jest zapożyczanie się na kwoty niemożliwe do spłaty w długim okresie, licząc na ponadprzeciętne zyski z inwestycji. Wtedy, jak pisał Minsky, występuje na rynku „schemat Ponziego”. Gdy dojdzie do destabilizującego wydarzenia, takiego jak wzrost stóp procentowych, inwestorzy są zmuszeni do wyprzedaży aktywów w celu uzyskania środków na spłatę pożyczek. To z kolei powoduje spiralę popytu na pieniądz i niewypłacalność kolejnych instytucji finansowych i banków.

Fazy cyklu Mińskiego, źródło: MSIM Global Multi Asset Team

Od czasu kryzysu finansowego w latach 2007-2008, który uznawany jest za moment Minsky’ego, odnotowano masowe pożyczanie na całym świecie. Wiązało się to z bardzo łagodną polityką monetarną, niskimi stopami procentowymi oraz ekspansywną polityką fiskalną. S&P Global Ratings już w styczniu, kiedy współczynnik światowego zadłużenia do PKB wyniósł 349%. Marko Kolanovic, główny strateg JPMorgan Chase & Co. na rynki światowe stwierdził, że nawet jeśli uda się zapobiec efektowi zarażania na rynku bankowym, sytuacja na rynku kredytowym będzie się wciąż zacieśniała ze względu na naciski regulatorów i rynków.

Różne podejścia do zażegnania kryzysu

Istnieją cztery główne podejścia do reformy systemu bankowego i osiągnięcia długoterminowej stabilności rynków finansowych.

Po pierwsze, można pozwolić rynkowi na decydowanie o losach banków, jak zaleca chociażby Ken Griffin z Citadel. Oponenci tego rozwiązania twierdzą, że funkcje banków w zakresie kreacji podaży pieniądza i kredytów są zbyt ważne, aby pozostawić system bankowy bez regulacji. Drugim podejściem jest skuteczne egzekwowanie obecnych przepisów. Po upadku SVB wyszło na jaw wiele zaniedbań w kontekście przestrzegania regulacji dotyczących instytucji sektora finansowego. Oprócz tego zaleca się objęcie większego zakresu amerykańskich banków tzw. stress testami przeznaczonymi dla systemowo ważnych instytucji finansowych (SIFI). Rynek europejski jest już mocniej uregulowany, więc to podejście zakładałoby najwięcej zmian w USA. Trzecią propozycją jest wprowadzenie nowych i bardziej restrykcyjnych przepisów regulujących banki. Jednym z zalecanych rozwiązań jest obniżenie dozwolonych wskaźników zadłużenia. Innym pomysłem byłoby wymuszenie na bankach finansowania się z pożyczek, które automatycznie przekształcają się w akcje, gdy wartość rynkowa banku spada. Czwartym i zarazem najbardziej radykalnym podejściem jest propozycja rozdzielenia funkcji pieniężnej banków od bardziej ryzykownych rodzajów działalności, szczególnie inwestycyjnych. Funkcja lokacyjna realizowana by była przez banki centralne, a instytucje komercyjne zajęłyby się działalnością ryzykowną. Każdy obywatel miałby dostęp do swoich pieniędzy w formie cyfrowej waluty banku centralnego. Zarządzanie systemem płatności cyfrowych zostałaby przekazana firmom technologicznym. Pieniądze tworzone przez banki centralne mogłyby być używane do finansowania rządu lub inwestowane w inny sposób. O ile ostatnie rozwiązanie nie jest jeszcze osiągalne, to zmiany dotyczące regulacji są już wprowadzane w życie.

Zmiana indeksów bankowych KBW (dla wszystkich i regionalnych banków w USA) od 2008-2023 roku, źródło: Refinitive

© Copyright profit-journal.pl - All rights reserved – Privacy Policy