W ujęciu teoretycznym, podejmowanie decyzji powinno być modelowym procesem, który składa się z takich etapów jak: identyfikacja problemu oraz wariantów rozwiązań, ustalenie kryteriów oceny oraz ich analiza, a następnie wdrożenie rozwiązania i ocena jego skutków. Niestety w rzeczywistości podejmowanie decyzji, a więc w naszym kontekście zarządzanie finansami osobistymi, jest procesem spontanicznym, który według opinii większości wymaga natychmiastowego wyboru. Z tego powodu decyzje podejmowane są na podstawie heurystyk, czyli takich reguł postępowań, z których mogą wynikać określone błędy poznawcze. Chociaż często wiążą się z poczuciem satysfakcji z dokonanego wyboru, to zazwyczaj nie są optymalne, gdyż wynikają z ograniczonej racjonalności. Przykładami heurystyk są: efekt zakotwiczenia, efekt naśladownictw, owczy pęd, uleganie opinii ogółu. Zobrazowaniem może być sytuacja, w której kupujemy gadżet, smartphone lub instrument finansowy jedynie dlatego, że spora część naszych znajomych je nabyła (przypadek na rynku NFT). Należy zatem uświadomić sobie, czym są heurystyki i jak mogą doprowadzać nas do ulegania manipulacji i  podejmowania wielokrotnie powtarzających się, błędnych decyzji finansowych.

Kolejnym problemem w podejmowaniu optymalnych decyzji finansowych jest asymetria informacji. Oznacza ona sytuacje, w której jedna strona transakcji posiada szerszy dostęp do informacji na temat przedmiotu transakcji od strony drugiej. Sprzedający mieszkanie posiada większą wiedzę na temat stanu technicznego, atrakcyjności lokalizacji oraz innych wad czy zalet nieruchomości niż potencjalna osoba kupująca. Taki stan rzeczy występuję w większości transakcji w których uczestniczymy i chociaż nie jest możliwe usunięcie asymetrii informacji z naszego życia, to można ją redukować poprzez poświęcanie własnego czasu na doinformowywanie się lub korzystanie z usług pośredników i doradców. Redukowanie asymetrii wiąże się zatem z ponoszeniem kosztów, które czasami są bardziej lub mniej opłacalne, wszystko w zależności od wielkości i znaczenia zawieranych transakcji. Wzięcie kredytu hipotecznego z pewnością powinno wiązać się z naszym dogłębnym zapoznaniem się z ofertą, a zakup batonika w sklepie już niekoniecznie.

Przed decyzją o skorzystaniu z usług pośredników, należałoby zapoznać się z terminologia hazardu moralnego, który często jest wykorzystywany przez różne podmioty rynku finansowego. Hazard moralny jest to sytuacja, w której strona transakcji działa na swoją korzyść, ale na czyjeś ryzyko. Taka sytuacja została doskonale przedstawiona w filmie „Wilk z Wall Street”, w którym starszy makler giełdowy Mark Hanna stwierdził, że rynek finansowy to „fugazzi” (oszustwo, bujda), z tego powodu za wszelką cenę należy zadbać, aby klient nie decydował się na zamykanie swoich pozycji, nawet tych zyskownych, lecz na jak największą liczbę nowych transakcji w celu osiągnięcia przez maklerów coraz to większych prowizji. W takim wypadku koszty nietrafionych inwestycji ponosi inwestor, a makler giełdowy tak czy inaczej osiąga satysfakcjonujący zysk. Świadomość o takim zjawisku przez prowadzącego finanse gospodarstwa domowego jest kluczowe, bowiem zarządzający często stają się ofiarą pośredników, dlatego zawsze należy przesiewać ich rady przez sito zdobytej wiedzy i doświadczenia.