W Abu Zabi w dniach 26-29 lutego trwała ministerialna konferencja Światowej Organizacji Handlu (WTO), MC 13, na której zebrali się ministrowie z całego świata. Celem obrad była próba ustalenia nowych zasad dla światowego handlu oraz zreformowanie systemu rozstrzygania sporów, oraz obcięcie dotacji dla sektora rybołówstwa. Prawie trzydziestoletnia organizacja zmaga się z globalnymi napięciami i ryzykiem zerwania ogólnych norm światowego handlu, stąd oczekiwania w stosunku do odbywających się co dwa lata obrad były w tym roku stosunkowo niskie. Co więcej, konferencja ta została przedłużona o jeden dzień z powodu braku wspólnego porozumienia w kluczowych kwestiach pomiędzy krajami rozwiniętymi a rozwijającymi. Rozmowy w piątym dniu bazowały na próbie podjęcia decyzji w stosunku do usunięcia ewentualnych różnic w przypadku rolnictwa, wspomnianego wcześniej rybołówstwa i moratorium na cło obejmujące handel e-commerce. Brali w nich udział kluczowi członkowie, tacy jak Indie, Unia Europejska, czy Stany Zjednoczone. Pomimo intensywnych negocjacji, nie doszło do zakończenia panującego na konferencji impasu, jednak szef WTO, Ngozi Okonjo-Iweala nalegał na osiągnięcie rezultatów. Między krajami rozwiniętymi istnieją duże różnice w kwestii związanej z dostępem do rynku towarów rolnych. Indie zaś wyraźnie stwierdziły, że znalezienie trwałego rozwiązania w zakresie publicznych zapasów zbóż ze względów bezpieczeństwa żywnościowego powinno być najwyższym priorytetem przed podjęciem jakichkolwiek nowych rozwiązań w sektorze rolnictwa. Szefowa handlu prezydenta Stanów Zjednoczonych Joe Bidena, Katherine Tai, stwierdziła, że w przypadku niepowodzenia rozmów, może dojść do rozdrobnienia się grupy BRICS. Mniejsze państwa skarżyły się na marginalizowanie ich znaczenia, a Indie i Chiny nie zgodziły się w istotnych kwestiach m.in. dotyczących inwestycji.

Podobnie zakończyła się konferencja najważniejszych przedstawicieli finansowych z grupy G-20. W wyniku różnic geopolitycznych, na zakończenie czwartkowych spotkań w Sao Paulo nie wydano komunikatu. Grupa G-20 słynęła niegdyś ze skutecznego wypracowywania konsensusu w obliczu globalnych wyzwań. Tym razem, głównym tematem obrad była próba dojścia do porozumienia w sprawie tego, co należy zrobić z zamrożonymi aktywami Rosji w obliczu znacznego zapotrzebowania Ukrainy na kapitał, który ma być przeznaczony na odbudowę. Sekretarz skarbu USA, Janet Yellen i minister Francji Bruno Le Maire skupiali się głównie na dyskusji dotyczącej konfiskaty tych aktywów przez Zachód i sfinansowanie Kijowa. Nie udało się jednak osiągnąć jednogłośnej decyzji w tej sprawie, a było to spowodowane rozbieżnościami dotyczącymi trwających konfliktów zbrojnych na Ukrainie i w Gazie. Co więcej, brazylijscy przedstawiciele stwierdzili, że forum to nie jest najwłaściwszym miejscem do rozwiązywania kwestii geopolitycznych. Minister Brazylii, Fernando Haddad, oznajmił, że kraje powinny wdrożyć globalny podatek od najbogatszych osób, aby zaradzić szerzącemu się uchylaniu się od płacenia podatków, a który można rozwiązać w drodze współpracy międzynarodowej, tak aby „te kilka osób wniosło swój wkład w nasze społeczeństwa i zrównoważony rozwój planety”. Według badania przeprowadzonego w 2023 roku przez grupę Tax Justice Network kraje na całym świecie mogą, w ciągu następnej dekady stracić nawet 4,7 biliona dolarów dochodów podatkowych z powodu istnienia rajów podatkowych, nielegalnym programom i kreatywnej księgowości, która rzadko kiedy kwestionowana jest przez władze. Z raportu opublikowanego w tym roku przez Obserwatorium Podatkowe UE, na które powoływał się Hadda, wynika, że miliarderzy na całym świecie stosują efektywne stawki podatkowe.