Stop Loss. Take profit
Stop Loss. Take Profit
Każdy z nas pragnie bogactwa, jedni większego, a inni mniejszego w zależności od awersji do ryzyka. Jednym ze sposobów dotarcia do tego celu jest pomnażanie swojego kapitału poprzez inwestycje. Za najbezpieczniejszą opcję lokowania swoich oszczędności uchodzą obligacje skarbowe, jednak w przypadku, gdy interesuje nas wyższa stopa zwrotu, a wiedza rynkowa oraz doświadczenie nie są na poziomie dającym nam pewność w inwestowaniu z pomocą przychodzą fundusze inwestycyjne.
Wprowadzenie
Fundusze inwestycyjne rozwijają się w krajach z dobrze rozwiniętym systemem finansowym. Pierwszy fundusz w Polsce powstał w 1992 roku po zmianie ustroju w 1989. Bazując na ustawie o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, fundusz inwestycyjny to: ,,osoba prawna, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikaty inwestycyjne określone w ustawie, papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe”. Uczestnikami funduszy mogą być osoby fizyczne, prawne, jak i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej. Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych z kolei jest osobnym i niezależnym organem funduszu, którym może być wyłącznie spółka akcyjna z siedzibą na terytorium RP. Do zadań towarzystwa należy tworzenie funduszy oraz zarządzanie nimi jak i pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa. TFI zarabiają zatem na opłatach i prowizjach, które naliczane są od wartość zarządzanych środków lub od zysków, które fundusz wygenerował.
FIO
Fundusze Inwestycyjne Otwarte (FIO) są najpopularniejszym typem funduszy. Emitują one jednostki uczestnictwa w sposób nieograniczony, których liczba może się różnić w czasie. Fundusz emituje i zbywa jednostki uczestnictwa na rzecz uczestników funduszu, po określonej cenie, a ich liczba nie jest ograniczona i zależy od popytu. Co istotne jednostki uczestnictwa nie są papierami wartościowymi, a co za tym idzie nie mogą być sprzedawane na rynku wtórnym. Odkupywać je może fundusz inwestycyjny, a następnie umorzyć. Produkt ten jest stosunkowo płynny, ponieważ odsprzedaż jednostek uczestnictwa może mieć miejsce w dowolnym momencie, bez określonego horyzontu inwestycyjnego. W związku z tym fundusze otwarte muszą posiadać sporą część aktywów płynnych, aby mieć możliwość na szybkie wypłaty na rzecz inwestorów zbywających swoje jednostki uczestnictwa. Cenę jednostki uczestnictwa jaką sprzedaje lub odkupuje fundusz ustala się zasadniczo na koniec każdego dnia roboczego ustalając wartość księgową aktywów netto funduszu przypadającą na aktualną liczbę jednostek uczestnictwa.
FIZ
Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (FIZ) jest grupową formą inwestowania i ma na celu pomnażanie kapitału. FIZy charakteryzują się znaczną dowolnością w wyborze inwestowanych produktów, mogą być nimi np. nieruchomości, akcje, czy prawa własności. W odróżnieniu od FIO, w tym przypadku osoba inwestująca otrzymuje nie jednostkę uczestnictwa, a certyfikat inwestycyjny. Jest on papierem wartościowym na okaziciela lub imiennym, w związku z czym przysługuje mu możliwość sprzedaży tego certyfikatu na rynku wtórnym. Fundusze inwestycyjne zamknięte możemy podzielić na publiczne i niepubliczne. FIZy o charakterze publicznym są przeznaczone do większej ilości inwestorów – notowane na rynku publicznym lub oferowane w ramach prospektu emisyjnego. FIZy niepubliczne z kolei są przeznaczone dla węższego grona odbiorców, w ramach oferty bez prospektu emisyjnego.
Różnice pomiędzy Funduszami Inwestycyjnymi Otwartymi oraz Zamkniętymi. Źródło: Królikowska A., Martysz Cz., Nieprawidłowości i nadużycia na rynku funduszy inwestycyjnych, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2023.
Mocne strony
Z założenia największym plusem inwestowania w fundusze inwestycyjne jest profesjonalizm osób je prowadzących. Zarządzający funduszami z założenia powinny posiadać ogrom wiedzy w zakresie rynków finansowych oraz doświadczenie w inwestowaniu. Dodatkowo posiadają one procedury chroniące ich pracowników przed podejmowaniem zbyt ryzykownymi działań, co często przy inwestowaniu indywidualnym nie ma miejsca. Ogromnym plusem funduszy inwestycyjnych jest dostęp do drogich instrumentów finansowych, które nie są dostępne dla pojedynczego inwestora. Przykładowo nie każdy może sobie pozwolić na zakup kilku nieruchomości, co dla zasobnego w kapitał funduszu nie jest problemem. Jako kolejną mocną stronę wspólnego inwestowania poprzez fundusze należy uznać ograniczenie kosztów transakcyjnych. Inwestor indywidualny chcąc aktywnie uczestniczyć w świecie finansów musi dokonywać transakcji zakupu instrumentów finansowych, co z kolei generuje dla niego koszty, a dla pośrednika zyski z prowizji. Przy rozbiciu sporej liczby transakcji na wielu uczestników funduszu koszty te stają się marginalne. Inwestując w fundusze inwestycyjne mamy do czynienia z mniejszym ryzykiem inwestycyjnym niż działając w pojedynkę. Najprostszym ze sposobów ograniczania ryzyka inwestycyjnego jest dywersyfikacja, czyli zwiększanie różnorodności posiadanych instrumentów finansowych. Dywersyfikować możemy na wiele sposobów, przykładowo ze względu na kraj (Polska, Niemcy, Japonia), czy sektor w jakim operuje przedsiębiorstwo (e-commerce, górnictwo, gaming). Fundusz posiadający spory kapitał z łatwością może rozbudowywać swój portfel inwestycyjny o kolejne pozycje z różnych rejonów, z kolei inwestor indywidualny jest ograniczony przez swoje zasoby pieniężne jak i ofertę jego biura maklerskiego.
Słabe strony
Fundusze inwestycyjne pomimo sporej ilości plusów mają również swoje minusy. Przede wszystkim inwestowanie wiąże się z ryzykiem i ta zasada ma zastosowanie również dla tego typu inwestycji. Pomimo profesjonalizmu oraz przygotowanych strategii czasami funduszom również zdarza się stracić pieniądze, a co za tym idzie przynieść stratę inwestującym. Kolejnym minusem funduszy inwestycyjnych są opłaty, które często skutecznie odstraszają polskich inwestorów. Możemy wyróżnić opłaty manipulacyjne: dystrybucyjną, umorzenie jednostek uczestnictwa, opłata za przeniesienie do innego funduszu, za prowadzenie rachunku, czy opłatę za składanie zleceń. Występują również opłaty operacyjne: opłata za zarządzanie i inne koszty operacyjne.
Podsumowując...
Fundusze inwestycyjne obecnie nie są najpopularniejszym sposobem inwestowania w Polsce. Opłaty, brak zapewnienia o zysku oraz kryzys zaufania do instytucji finansowych po perturbacjach z pieniędzmi z OFE odstraszają część potencjalnych klientów. Dodatkowo rośnie świadomość finansowa Polek i Polaków, przez co coraz mniej z nich obawia się inwestowania i decyduje się na indywidualne inwestowanie. Wraz z rozwojem technologicznym koszty za prowadzenie rachunków maklerskich oraz składanie dyspozycji stają się tańsze, powodując większą konkurencję dla funduszy inwestycyjnych. Fundusze inwestycyjne mogą okazać się ciekawą inwestycją dla osób, które nie są zbytnio obeznane w tematach giełdowych lub posiadających wysoką awersję do ryzyka. Z kolei dla inwestorów żywo zainteresowanych otaczającą nas gospodarką, posiadającym rozbudowane portfolio mogą się okazać ciekawym rozwiązaniem do jeszcze większej dywersyfikacji, a co za tym idzie zmniejszenia ryzyka.
Dla Ciebie
O nas
© Copyright profit-journal.pl - All rights reserved – Privacy Policy
