Do określenia wartości danego aktywa tudzież firmy stosowane są różne metody, a każda z nich ma swoje mocne i słabe strony. Do najczęściej stosowanych metod wyceny aktywów i firm należą:

Jako pierwszy przykład podam najprostszą metodę wyceny, którą jest kapitalizacja rynkowa. Jest ona metodą wyceny stosowaną dla spółek notowanych na giełdzie. Kapitalizację rynkową oblicza się poprzez pomnożenie liczby akcji pozostających w obrocie przez cenę akcji. Kapitalizacja rynkowa zapewnia przybliżone oszacowanie wartości firmy, ale, co jest istotną wadą, nie uwzględnia innych czynników, takich jak np. zadłużenie. Z drugiej strony, metoda ta pozwala zorientować się inwestorom w relatywnej wielkości jednej firmy w porównaniu z innymi. Mierzy wartość spółki na otwartym rynku, jak również postrzeganie przez rynek jej przyszłych perspektyw, ponieważ odzwierciedla to, ile inwestorzy są skłonni zapłacić za jej akcje tu i teraz biorąc pod uwagę także jej potencjał.

Zdyskontowane przepływy pieniężne, inaczej metoda dochodowa (ang. DCF): DCF to metoda wyceny stosowana do oszacowania wartości bieżącej przyszłych przepływów pieniężnych. Uwzględnia ona wartość pieniądza w czasie, ryzyko oraz koszt alternatywny. Wad metody dochodowej jest wiele a tymi które należałoby wymienić są: podatność na błędy indywidualne, metoda wymaga dużej liczby założeń, bardzo wrażliwa na zmiany w założeniach, jej wysoki poziom szczegółowości może powodować nadmierną pewność siebie, nie analizuje względnych wycen konkurentów. Metoda dochodowa pozostaje mimo to bardzo popularną metodą. Skłania przede wszystkim do zrozumienia wycenianego biznesu a także do indywidualnego podejścia. Jako zalety tego podejścia do wyceny należałoby podać niezwykłą szczegółowość (plus w minusie), brak wymogu wykorzystania (czasami po prostu niedostępnych) danych porównawczych, uwzględnianie wartości długoterminowej oraz określanie „wewnętrznej” wartości biznesu.

Wskaźnik ceny do zysku, C/Z (ang. Price-to-Earnings Ratio, P/E Ratio). Wycena za pomocą wskaźnika C/Z stosowana jest dla spółek publicznych. Jest on obliczany poprzez podzielenie aktualnej ceny akcji przez zysk na akcję (ang. EPS). Wskaźnik C/Z pozwala oszacować wartość spółki w stosunku do jej zysków. Największym ograniczeniem wskaźnika P/E jest to, że niewiele mówi on inwestorom o perspektywach wzrostu EPS spółki. Z drugiej strony, oprócz pokazania, czy cena akcji spółki jest przewartościowana czy niedowartościowana, wskaźnik C/Z może ujawnić, jak wycena akcji wypada w porównaniu z grupą branżową lub benchmarkiem, takim jak określony indeks.

Wycena oparta na aktywach, inaczej metoda majątkowa (ang. Asset-Based Valuation). Wycena oparta na aktywach szacuje wartość firmy na podstawie jej aktywów. Metoda ta jest szczególnie przydatna dla firm posiadających znaczące aktywa materialne, takie jak nieruchomości, zakłady i sprzęt. W ramach metody majątkowej można wyodrębnić m.in. metodę księgową (ang. Book Value Method) oraz skorygowanych aktywów netto (ang. Adjusted Net Assets Method). Najważniejszym argumentem, który nie przemawia za stosowaniem metod z tej rodziny to fakt, iż metody majątkowe, w przeciwieństwie do metody dochodowej, nie uwzględniają przyszłych możliwości zarobkowych danego podmiotu (przedmiotu). Jako plusy należałoby wymienić m.in. elastyczność, prostotę stosowanych formuł oraz uwzględnienie pozycji pozabilansowych.

Analiza porównawcza firmy, inaczej metoda mnożnikowa (ang. Comparable Company Analysis lub Multiples Approach). Analiza porównawcza spółek porównuje wskaźniki finansowe spółki do jej rówieśników z tej samej branży. Metoda ta zakłada, że firmy o podobnych wskaźnikach finansowych mają podobną wartość. Jako argumenty przeciw jej stosowaniu do wyceny spółek należałoby powiedzieć, iż metoda ta łatwo ulega wpływom czynników niefundamentalnych. Co więcej, dane dla firm prywatnych nie są łatwo dostępne, a znalezienie odpowiednich danych dla konkretnej firmy do porównania z wielu powodów może być trudne. Należałoby także wspomnieć, iż nierzadko dobranie odpowiedniej bazy porównawczej jest bardzo trudne, mając zarazem duży wpływ na ostateczny wynik wyceny. Jako zalety tej metody należałoby podać… szybkość. Znacznie szybciej jest zastosować średnią wielokrotność grupy rówieśniczej do metryki finansowej danej firmy niż prognozować przepływy pieniężne w każdym roku jak ma to miejsce w wycenie dochodowej. Ze względu na jej prostotę, szybkość i umiarkowaną dokładność jest jedną z najczęściej stosowanych metod wyceny.

Ostatnią metodą wyceny, która zostanie w tym artykule zwięźle przedstawiona to wycena znaku towarowego. Oszacowanie wartości ogólnie rzecz biorąc wartość intelektualnej można przeprowadzić na podstawie czterech podejść, tj. wycena oparta na: przyszłych dochodach, wartości rynkowej, kosztu historycznego oraz zwolnień z opłat licencyjnych. Każda z nich skupia się na innych aspektach wycenianej wartości intelektualnej co pozwala wycenić szeroką gamę aktywów jakimi są m.in. znaki towarowe.